ترانسفورماتور

يکي از وسائل بسيار پرکاربرد در ساخت پروژه ها ترانسفورماتور مي باشد. ترانسفورماتور داراي هيچ جزء متحرکي نمي باشد و معمولاً ظاهري مانند شکل زير دارد.

کار اصلي ترانسفورماتور کاهش و يا  افزايش ولتاژ برق مي باشد. عمل کاهش يا افزايش ولتاژ در ترانسفورماتور از طريق القاي الکترومغناطيسي انجام مي پذيرد. ترانسفورماتور داراي دو عدد سيم پيچ مي باشند، يکي سيم پيچ اوليه که به منبع ولتاژ وصل مي شود و يکي سينم پيچ ثانويه که به سمت مصرف کننده مي رود. اين سيم پيچ ها توسط يک هسته فلزي باهم پيوند مغناطيسي برقرار مي کنند.

موقعيت سيم پيچ هاي يک ترانسفورماتور

ترانسفورماتورها ولتاژ را به نسبت تعداد دورهاي سيم پيچ اوليه به ثانويه کم و يا زياد مي کنند. رابطه زير هميشه در ترانسفورماتورها برقرار مي باشد:

در اين رابطه V1 ولتاژ ورودي به ترانس، V2 ولتاژ خروجي از ترانس، N1 تعداد دورهاي سيم پيچ اوليه و N2 نيز تعداد دورهاي سيم پيچ ثانويه مي باشد.

ترانسفورماتورها با نماد زير در مدارات الکتريکي نشان داده مي شوند.

ترانسفورماتور

يکي از مهمترين کاربردهاي ترانسفورماتورها، کاهش و افزايش ولتاژ در خطوط انتقال برق مي باشد.

ترانسفورماتورها يکي از پربازده ترين تجهيزات الکتريکي مي باشند به طوري که بازده آنها به 99.75% نيز مي رسد.

امروزه ترانسفورماتورها در اندازه ها و توان هاي مختلفي ساخته مي شوند. از يک ترانسفورماتور کوچک در يک ميکروفون تا يک ترانسفورماتور غول پيکر چند گيگا ولت آمپري، همگي اصول کاري يکساني دارند.